|
بررسی جنبۀ معناشناسی زبان در دانشآموزان عادی، کمشنوای تلفیقی و باغچهبان
|
| آتوسا ربیعی1، علی قربانی1 |
| 1- گروه گفتاردرمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران |
|
|
چکیده: (30022 مشاهده) |
زمینه و هدف: کودکان کمشنوای شدید و عمیق در برقراری ارتباط با دیگران و تحصیل در مدرسه با مشکل روبهرو میشوند. در سالهای اخیر توجه زیادی به بحث تلفیق این کودکان در مدارس عادی شده است. بنابراین دیدگاه، درک مترادفها و متضادها بهعنوان یکی از مقولههای معناشناسی زبان مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعۀ مقطعی، 75 دانش‌آموز پایۀ پنجم ابتدایی شهر تهران در سه گروه 25 نفری عادی، کمشنوای تلفیقی و باغچهبان مورد مطالعه قرار گرفتند. در جمعآوری دادهها از آزمون نوشتاری محققساخته استفاده شد تا احتمال خطا در دریافت واژهها حذف شود. آزمودنیها میبایست مترادف یا متضاد واژۀ مورد نظر را مینوشتند.
یافته‌ها: در هر دو آزمون به کار رفته در این پژوهش، امتیازهای گروه عادی از گروه کمشنوا، و گروه کمشنوای تلفیقی از دانشآموزان مدارس باغچهبان بالاتر بود(p<0/05). توانایی هر سه گروه دانش‌آموز در درک واژه‌های متضاد بهطور معنیداری بالاتر از درک واژه‌های مترادف بود(p=0/001). سرعت پردازش در گروه عادی از دو گروه کمشنوا بهطور معنیداری بالاتر بود(p=0.001).
نتیجه‌گیری: به نظر میرسد فراگیری این دو مقولۀ معناشناختی همچون سایر مهارتهای زبانی تحت تأثیر سلامت شنوایی است. اختلاف بین دو گروه دانش‌آموز کمشنوا بیانگر این موضوع است که غنی بودن محیط آموزشی از محرکهای کلامی و تعامل با کودکان عادی بر رشد جنبۀ معناشناسی زبان در دانشآموزان کمشنوا تأثیرگذار است. |
|
| واژه‌های کلیدی: کمشنوایی، دانشآموزان، معناشناسی |
|
|
متن کامل [PDF 212 kb]
|
متن کامل (HTML)
(3097 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1390/6/1 | پذیرش: 1390/9/12 | انتشار: 1392/7/22
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
