زمینه و هدف: حافظه یکی از جنبه‏های عملکرد شناختی است که با افزایش سن دچار کاهش و یا اختلال عملکرد می‏شود. با توجه به تأثیرات متفاوت سالمندی بر انواع مختلف حافظه و همچنین مطالعات بسیار اندک انجام شده با استفاده از روش دایکوتیک در بررسی حافظۀ شنوایی کلامی سالمندان، پژوهش حاضر با هدف بررسی عملکرد این نوع حافظه در سالمندان با استفاده از نسخۀ فارسی آزمون دایکوتیک حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی صورت گرفته است.

روش بررسی: در مطالعۀ مقطعی حاضر، نسخۀ فارسی آزمون دایکوتیک حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی روی ۲۳ فرد سالمند با محدودۀ سنی ۸۰-۶۰ سال و ۳۰ بزرگسال جوان با محدودۀ سنی ۳۰-۲۰ سال با شنوایی هنجار و قرینه در دو گوش، اجرا شد و امتیازهای دو گروه با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت.

یافته‏ها: میانگین امتیاز آزمون دایکوتیک حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی در گروه جوانان ۳۶/۶ با انحراف معیار ۳۲/۰ و در گروه سالمندان ۵۸/۴ با انحراف معیار ۷۴/۰ به‏دست آمد که از نظر آماری معنی‏دار بود(۰۰۱/۰=p). آزمون همبستگی در گروه سالمندان، بین میانگین امتیاز آزمون و سن، همبستگی منفی نشان داد(r=-۰/۳۶). بین گروه افراد سالمند و جوان، در یادآوری کلمات در هر سه جایگاه ابتدایی، میانی و انتهایی تفاوت معنی‏دار مشاهده شد (به‏ترتیب p=۰/۰۳۷  ،p=۰/۰۳۴ و p=۰/۰۴۱).

نتیجه‏گیری: براساس نتایج به‏دست آمده، عملکرد حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی دایکوتیک در سالمندان به میزان قابل توجهی کاهش نشان داد و نسخۀ فارسی آزمون حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی همانند اکثر آزمون‏های حافظۀ شنوایی‏ـ‏کلامی، اثر سالمندی را نشان داد.