|
مقایسه نتایج آزمون فاصله در نویز در افراد بینا و نابینای مادرزاد با شنوایی هنجار
|
| مهسا سپهرنژاد1، قاسم محمدخانی1، سعید فراهانی1، سقراط فقیهزاده2، محمدحسین نیلفروش خشک3 |
1- گروه شنوایی‌شناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
2- گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، ایران
3- گروه شنوایی‌شناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، ایران |
|
|
چکیده: (9607 مشاهده) |
زمینه و هدف: پردازش زمانی که شامل وضوح، ترتیب، تجمع و پوشش زمانی است، مؤلفه اصلی توانایی‌های پردازش شنوایی است که اهمیت ویژهای در درک اصوات پیچیده مانند گفتار و موسیقی دارد. نتیجه پژوهشها در مورد پردازش زمانی در افراد نابینا برتری آنها را نسبت به دیگر افراد در مبحث تمایز زمانی نشان میدهد. هدف از این مطالعه مقایسۀ پردازش زمانی در افراد بینا و نابینا با شنوایی هنجار توسط آزمون فاصله در نویز بود.
روش بررسی: این پژوهش توصیفیـتحلیلی غیرمداخله‌ای روی 22 نابینای مادرزاد، 11 زن و 11 مرد، با میانگین سنی 22/26 سال و 22 فرد بینا، 11 زن و 11 مرد، با شنوایی هنجار با میانگین سنی 04/24 سال در دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد. پس از انجام آزمون فاصله در نویز، آستانۀ تقریبی و درصد پاسخهای درست افراد استخراج شده و با آزمون ناپارامتری منـویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: بین میانگین درصد پاسخهای درست و میانگین آستانۀ تقریبی در گروه مورد و شاهد اختلاف معنیداری مشاهده شد(p<0/05) در حالی که نتایج هر دو جنس در دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنیداری نشان نداد(p>0/05).
نتیجهگیری: کمتر بودن مقدار آستانۀ تقریبی و بیشتر بودن میزان درصد پاسخهای درست افراد نابینا نسبت به افراد بینا نشاندهندۀ پردازش زمانی سریعتر در افراد نابینا احتمالاً بهدلیل ساختپذیری عصبی جبرانی به دنبال محرومیت از بینایی است. |
|
| واژه‌های کلیدی: پردازش زمانی، وضوح زمانی، آزمون فاصله در نویز، نابینایی، ساختپذیری عصبی |
|
|
متن کامل [PDF 194 kb]
|
متن کامل (HTML)
(3573 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1389/7/13 | پذیرش: 1390/1/30 | انتشار: 1392/7/22
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
