|
بررسی مقایسهای توجه شنیداری در دانشآموزان مبتلا به اختلال یادگیری و عادی 9-7 ساله
|
| فرشته امیریانی1، علیاکبر طاهایی1، محمد کمالی2 |
1- گروه شنوایی شناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
2- گروه مدیریت توانبخشی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران |
|
|
چکیده: (14150 مشاهده) |
زمینه و هدف: اختلال یادگیری که به گروهی ناهمگن از اختلالها اشاره دارد و ممکن است با مشکل در شنیدن، خواندن، نوشتن یا توانایی ریاضی بروز یابد. این کودکان بهخاطر مشکل ناکارایی توجه در کلاس با مشکلات تحصیلی زیادی روبهرو میگردند. این پژوهش با هدف مقایسه توجه شنیداری در این گروه از کودکان با گروه عادی انجام گرفته است.
روش بررسی: تعداد 27 دانشآموز پسر مبتلا به اختلال یادگیری 9-7 ساله بهصورت غیراحتمالی ساده از بین نمونههای در دسترس انتخاب شدند، و 27 دانشآموز پسر عادی بهعنوان گروه شاهد وارد این پژوهش شدند. جهت بررسی توجه شنیداری، انتخابی و تقسیم شده، بهترتیب از آزمونهای گفتار در نویز فارسی و اعداد دایکوتیک استفاده شد.
یافتهها: میانگین امتیاز گفتار در نویز در مقایسه هر دو گوش گروه مبتلا به اختلال یادگیری، در سنین 7 و 8 سال، اختلاف معنیدار با میانگین امتیاز در گروه عادی نشان نداد(p>0/05). در مقایسه بین 9 سالهها تنها در گوش راست میانگین امتیاز دانشآموزان عادی بیشتر بود(p=0/033). در اعداد دایکوتیک، بین میانگین امتیازها در گوش راست بین دو گروه تفاوت معنیداری مشاهده نشد(p>0/05). اما در سنین 7 و 8 سال در گوش چپ میانگین امتیاز دانشآموزان عادی بیشتر بود(p<0/05).
نتیجهگیری: در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری در نسبت سیگنال به نویز مطلوب، توجه شنیداری انتخابی متأثر نمیشود لیکن به نظر میرسد توجه شنیداری تقسیمشده بهدلیل عدم رشد کامل سیستم شنوایی مرکزی و یا اختلال پردازش شنیداری مرکزی متأثر میگردد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: توجه شنیداری، آزمون گفتار در نویز، آزمون اعداد دایکوتیک، اختلال یادگیری |
|
|
متن کامل [PDF 225 kb]
(3657 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1389/3/14 | پذیرش: 1389/8/30 | انتشار: 1392/7/20
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
